Daar's 'n paar dinge wat jy moet beleef in Europa. Een van hulle is definitief 'n besoek aan 'n middeleeuse kasteel.
Dit is waarom ek en Sheena laas Sondag die trein geneem het na Solingen (opsigself 'n pragtige dorpie, definief besienswaardig), en van daar die bus uit verby die endpunt van die dorp tot by Schloss Burg, 'n ou middeleeuse kasteel.
Daar's twee maniere om bo-op die bult uit te kom waar die kasteel is (terloops, die kasteel neem nie die hele bult in beslag nie... dis omring deur 'n klein dorpie). Die een, is om die bult te klim, die ander, met die ski-lift. Nou, gewoonlik sou ek nie 'n probleem hê met 'n bietjie voetwerk nie, maar die herinnering aan die bult wat ek moes klim om by die kantoor te kom, was 'n bietjie vars in die geheue, so algemene konsensus was dat ons retoer kaartjies kry vir die ski-lift. 'n Avontuur op sy eie, maar heel gerieflik en veilig. Of so is ons vertel.
Bo aangekom, het ons eers 'n bietjie die omgewing rondom die kasteel verken. Soos die manier nou maar was, is daar voorhowe rondom die kasteel, waar elke peasant sy goedjies kon verkoop in die ou dae. Netso vandag, is daar allerhande stalletjies waar mense enigiets met 'n middeleeuse tema (kristalle, messe, leerware, selfs middeleeuse klere en kos) kan verkwansel aan die toeriste. Wat hierdie dag effens meer besonders gemaak het, is dat daar 'n heksefees aan die gang was, wat beteken dat alles (bo en behalwe die middeleeuse tema) 'n heksetema ook gehad het. Plus, natuurlik, die klomp ou (en nie so oud) tannies wat rondgeloop het met lang neuse en snaakse klere. Die fees het ook gesorg vir akrobate en 'n verhoog met 'n live band wat (behalwe vir die baskitaar) op "regte" middeleeuse instrumente musiek maak. En die eerste sluk van hul bier op die verhoog stort as 'n offer aan die gode van die son en die natuur. Maar dit daar gelaat.
In by die hekke van die kasteel self, het ons eers 'n bietjie die voorhowe verken. Hoogtepunte hiervan was definitief die middeleeuse smit wat sy werk doen reg voor jou, asook die ouens met die wapentuig. En dan, natuurlik, die mense wat die kristalle en middeleeuse klere verkoop. En kilts... snaaks genoeg, probeer die mense aan jou kilts verkoop. Nie seker hoe dit inpas by middeleeuse Duitsland nie, maar gegewe wat ek daardie dag al gesien het, het niks my meer verbaas nie.
Wat 'n mens stadig maar seker begin agterkom het, egter, is dat nie almal wat opgedress is in middeleeuse klere, akteurs en museumpersoneel is nie. Baie van hulle (lyk dit vir my) is net gewone (oftewel, "gewone") mense wat op 'n Sondag hul gunsteling middeleeuse mondering (hetsy as heks, ridder, peasant, handelaar, barbaar of wat-ook-al jy voor lus is die dag) aantrek en die dag spandeer by die naaste kasteel. Elke mondering sluit natuurlik 'n versierde drinkhoring (beeshorings, uitgehol) in, waaruit jy jou tradisionele swartbier kan nuttig. Wat jou egter die meeste bekommer, is dat hierdie mense wat so snaaks aantrek en soveel bier drink, elkeen 'n lem van een of ander aard aan hul middeleeuse gordels dra. Die lemme wissel van vrugtemessies vir die peasants, tot lang swaarde vir die ridders, tot byle vir die barbare en versierde dolke vir die edelmanne. As jy ooit rede gesoek het om bekommerd te wees oor Duitsland, besoek 'n kasteel op 'n sonskyn dag. En wees gereed om bevrees te wees.
Minder vreesaanjaend, was die toer deur die kasteel, ingerig as 'n museum van die binnekant. Op hierdie toer kry jy nie net kans om die uitsig van die omgewing te geniet van die kasteel se hoogste torings en loopvlakke nie, maar ook om aspekte van die kasteel se bestaan oor die afgelope paar eeue (aptekerswese, landbou, wapentuig en verdediging, lewensstyl van die gewone mense en selfs Romeinse uitgrawings) te aanskou. Definitief die moeite werd.
Na 'n vinnige ete en 'n biertjie buite (uit ons splinternuwe drinkhorings... ons kon nie die geleentheid laat verbygaan nie) het ons die seilbaan weer afgeneem na die vallei, en vandaar die bus en Schwebebahn terug na Wuppertal, net betyds vir Mischa se braai.
Wednesday, May 9, 2007
Schloss Burg
