Hiermee die verhaal van (wat veronderstel was om te wees) die onmoontlik-om-te-flop Peppermint Crisp tert wat ek vir almal by die kantoor sou neem op my verjaardag.
Soos in meeste ander kantore wêreldwyd, is die gebruik hier dat jy koek bring met jou verjaardag. Die oorspronklike idee was dat ek die Duitsers hier verras met tradisionele Suid-Afrikaanse gebak. Twee goed het my egter verhoed om my gastronomiese genie uit te leef.
Eerstens, is SA gebak SA gebak omdat meeste van die bestanddele eg SA is. Dis vrek moeilik om party goed hier in die hande te kry, wat jou keuse van koeke taamlik inperk. Wat my egter meer ingeperk het as dit, is die feit dat ons kombuis hier toegerus is met 'n 2 plaat stoof, 'n yskas, en 'n wasbak. Geen oond, geen mikrogolf, selfs geen ketel of toaster. Die maklike (en vinnige) uitweg was dus om maar 'n yskastert of wat te maak.
Die flaters het al begin selfs voordat ek by Penny ingestap het om die bestanddele te gaan koop. Die pakkie van Ma met die Peppermint Crisp (jy kry dit glad nie hier nie) het nie opgedaag nie, wat beteken dit sou van die begin af nie 'n Peppermint Crisp tert wees nie. Maar dit sou nie die einde wees nie.
Penny se vars room was op. Die enigste room wat ek kon kry, is die blikkie spuitroom. Gegewe dat die room in elkgeval styfgeklits moes word, het ek dit nie as 'n reuse struikelblok beskou nie, en die blikkie geneem. Die koekies (hoewel nie heeltemal dieselfde nie) was ook, na my opinie, heeltemal voldoende vir die taak. Ek het my egter begin vasloop in my soeke na kondensmelk. Die kondensmelk wat 'n mens hier kry is baie dunner as waaraan ons gewoond is, en nie versoet nie. Nie dat dit saak sou maak nie, siende dat ek die voorste stuk van die inskrywing KARAMELkondensmelk gemis het.
Tuis aangekom, het dinge nie verbeter nie. Die room (uit die spuitkannetjie) wou nie weer styf klits nadat ek die (verkeerde) kondensmelk daarby gegooi het nie. Ook, sou ek agterkom toe ek dit begin rasper, is die peppermint in die sjokolade 'n sagte, romerige storie, en nie crispy nie. So, nadat ek dit maar in blokkies gekap het, was dit tyd om uit te skep in pasta borde (siende dat ek nie ander diep glasbakke gehad het nie).
Die eindresultaat word op die foto getoon. En ek dink niemand sal my blameer dat ek maar eerder 'n paar terte by Penny gaan koop het en saamgeneem het die volgende dag nie.
Nou, 'n gewone mens sou die verhaal laat eindig het hier (met, miskien, 'n gevleuelde beskrywing van hoe daar onmiddellik met die misbaksels weggedoen is), maar hierdie storie het 'n vreemde nadraai. Ek het besluit om die storie te proe. Dit, opsigself, is seker vreemd genoeg. Selfs vreemder as dit, egter, is dat die misbaksel (behalwe natuurlik vir die loperige tekstuur) PRESIES soos Peppermint Crisp tert proe.
Raar, maar waar...
Wednesday, May 9, 2007
KEIN Peppermint Crisp Torte
